|
|
مقایسه انتخاب شده ها
حذف همه
طبق گفته انجمن دندانپزشکان آمریکا ، نزدیک به 47.2 درصد از آمریکایی های که بالای 30 سال سن دارند. به نوعی بیماری پریو دنتال (که بیشتر بنام بیماری لثه شناخته شده است) دچار هستند. جراحی لثه معمولا به هدف بهبود اثرات بیماری پریو دنتال یا اصلاح وضعیت لثه که شامل ساختارهای اطراف دندان است، انجام می شود. ا
در واقع جراحی لثه پروسه ای است که بخشهایی از لثه را از درون یا اطراف دندان به منظور التیام بیماری های لثه خارج کرده که اینکار باعث بلند شدن طول دندان نیز می شود چون قسمتی از لثه که اطراف دندان را گرفته خارج شده است.
اصولا عمل جراحی توسط دندانپزشکانی که آموزش های پریودنتال را دیده باشند قابل انجام است. اما بهتر است توسط یک متخصص لثه یا پریودنتیست (periodontist) انجام شود.
از جمله ابزارهای به کار برده شده برای برش دادن در طی انجام عمل جراحی ، چاقوی جراحی ( Scalpel ) می باشد. اما در بعضی از مواقع از لیزر با فرکانس پایین هم استفاده می شود.
ابتدا ناحیه جراحی، بی حس می شود تا احساس دردی حین پروسه جراحی وجود نداشته باشد. پس بافت مورد نظر که دچار بیماری شده است، برش داده و خارج می کنند مابقی بافت لثه که سالم است به کمک بخیه به داخل و اطراف دندان بخیه زده شود. در نهایت ، با کمک محلول های مخصوص شستشو ناحیه جراحی شستشو داده می شود. بعد از آنکه عمل جراحی انجام شد، یک پانسمان مخصوص جراحی ( pack ) بر روی لثه و دندان های ناحیه جراحی و مجاور آن کشیده می شود که این پانسمان حدودا تا یک هفته در محل جراحی شده باقی می ماند.
معمولا به بیمار توصیه می شود در این مدت با دهانشویه های anti bacterial دهان را شستشو دهد که به فرآیند بهبودی محل جراحی بسیار کمک می کند.
بیشتر بیمارانی که عمل جراحی لثه انجام داده اند معمولا در مدت زمانی کمتر از یک ماه می توانند بصورت عادی مراقبت های بهداشتی دهان خود را انجام دهند. در این مدت بررسی های منظم از محل جراحی توسط متخصص لثه انجام می شود که فرآیند بهبود زخم جراحی با موفقیت در حال پیشروی می باشد.
همچنین معمولا پزشکی که عمل جراحی را انجام داده است بخواهد ابتدا هر سه ماه یکبار و بعدها حداقل دو بار در سال شما را ویزیت کند تا یکسری پیشگیری های بهداشتی را از طریق جرمگیری و پاکسازی محل و اطراف جراحی انجام دهد.
طبق گفته انجمن دندانپزشکان آمریکا ، نزدیک به 47.2 درصد از آمریکایی های که بالای 30 سال سن دارند. به نوعی بیماری پریو دنتال (که بیشتر بنام بیماری لثه شناخته شده است) دچار هستند. جراحی لثه معمولا به هدف بهبود اثرات بیماری پریو دنتال یا اصلاح وضعیت لثه که شامل ساختارهای اطراف دندان است، انجام می شود. ا
در واقع جراحی لثه پروسه ای است که بخشهایی از لثه را از درون یا اطراف دندان به منظور التیام بیماری های لثه خارج کرده که اینکار باعث بلند شدن طول دندان نیز می شود چون قسمتی از لثه که اطراف دندان را گرفته خارج شده است.
اصولا عمل جراحی توسط دندانپزشکانی که آموزش های پریودنتال را دیده باشند قابل انجام است. اما بهتر است توسط یک متخصص لثه یا پریودنتیست (periodontist) انجام شود.
از جمله ابزارهای به کار برده شده برای برش دادن در طی انجام عمل جراحی ، چاقوی جراحی ( Scalpel ) می باشد. اما در بعضی از مواقع از لیزر با فرکانس پایین هم استفاده می شود.
ابتدا ناحیه جراحی، بی حس می شود تا احساس دردی حین پروسه جراحی وجود نداشته باشد. پس بافت مورد نظر که دچار بیماری شده است، برش داده و خارج می کنند مابقی بافت لثه که سالم است به کمک بخیه به داخل و اطراف دندان بخیه زده شود. در نهایت ، با کمک محلول های مخصوص شستشو ناحیه جراحی شستشو داده می شود. بعد از آنکه عمل جراحی انجام شد، یک پانسمان مخصوص جراحی ( pack ) بر روی لثه و دندان های ناحیه جراحی و مجاور آن کشیده می شود که این پانسمان حدودا تا یک هفته در محل جراحی شده باقی می ماند.
معمولا به بیمار توصیه می شود در این مدت با دهانشویه های anti bacterial دهان را شستشو دهد که به فرآیند بهبودی محل جراحی بسیار کمک می کند.
بیشتر بیمارانی که عمل جراحی لثه انجام داده اند معمولا در مدت زمانی کمتر از یک ماه می توانند بصورت عادی مراقبت های بهداشتی دهان خود را انجام دهند. در این مدت بررسی های منظم از محل جراحی توسط متخصص لثه انجام می شود که فرآیند بهبود زخم جراحی با موفقیت در حال پیشروی می باشد.
همچنین معمولا پزشکی که عمل جراحی را انجام داده است بخواهد ابتدا هر سه ماه یکبار و بعدها حداقل دو بار در سال شما را ویزیت کند تا یکسری پیشگیری های بهداشتی را از طریق جرمگیری و پاکسازی محل و اطراف جراحی انجام دهد.